پرسش: پسر من ۲۲ ماهه است. ما با یکی از اقوام همسایه هستیم و ایشون هم یه پسر ۶ ساله دارن ولی این دو اصلا نمی تونن با هم بازی کنن. پسر من خواسته هایی داره و دلش می خواد پسر خاله اش باهاش بازی کنه و هر چی داره بده به اون ولی از طرفی پسر خاله اش یا باهاش بازی نمی کنه یا دائم کاری می کنه که جیغ پسرمو در میاره احساس می کنم به پسرم حسادت می کنه. اسباب بازی هاش رو خیلی سخت بهش می ده باید اونقدر باهاش صحبت کنیم تا به زور بده و از طرفی پسر منم دلش می خواد هر خواسته ای داره پسر خاله اش اجابت کنه و اگه نکنه گریه می کنه و جیغ می زنه تا جایی که حتی شب ها هم خواب می بینه و تو خواب اسم پسر خاله اش رو به زبون میاره و گریه می کنه. در کل احساس می کنم وقتی با اون هست دچار اضطراب و درماندگی می شه حالا من می خواستم از شما بپرسم باید چکار کنم این رو هم بگم که اون پسر رفتارهای بی ادبانه ای هم داره که دوست ندارم پسرم یاد بگیره.پاسخ: فرزندان تا اواخر کودکی استقلال فکری خاصی ندارند، آن هم در یک کودک نوپایی ۲۲ ماهه که هنوز نیمی از ظرفیت مغزی او هم تکمیل نشده و سلول‌های پیشانی که مسئول برنامه‌ریزی هستند هنوز در او شکل نگرفته و تابع نظرات شماست!

پس به میل درونی خودتان نگاه کنید. چرا که به نظر می‌رسد شما میل دارید که فرزندتان با پسرخاله اش بازی کند و این میل، ناخواسته پسرتان را به سمت او سوق می‌دهد. ولی غافل از اینکه پسر خاله مورد نظر به هر دلیلی مایل به برقراری ارتباط نیست و فرزند شما در یک ارتباط کاهنده، یعنی ارتباطی که عزت نفس و احساس ارزشمندی اش تخریب می‌شود قرار گرفته است. فرزندتان را از این حالت نجات دهید، ارتباطاتش را با پسر خاله محدود کرده و اجازه دهید با همان پسر همسایه یا هر کس دیگری امکان دارد، بازی کند، او را به پارک ببرید تا آنجا بازی کند. این که فرزندتان با دیدن پسر خاله اش دچار اضطراب و درماندگی می‌شود به خاطر این است که او (پسرخاله) احساسات طرد را در فرزند شما بیدار می‌کند و در نتیجه کودک شما احساس ناامنی کرده و بنابراین مضطرب می‌شود.

براي عضويت در خبرنامه ني ني بان و اطلاع از بهترين و پربيننده ترين مطالب، کافي است يک بار فرم عضويت ما را از اينجا پر کنيد.